Akwantuo

Siebe in Ghana


Siebe's grote felicitatieregister!

Beste fans,

Bij deze wil ik jullie allemaal van harte uitnodigen om aanstaande vrijdag samen met mij mijn 25e verjaardag te vieren. De festiviteiten zullen plaatsvinden op het strand van Big Milly's in Kokrobite, Ghana. Vanaf een uur of zeven zullen de feestelijkheden losbarsten. Onder het genot van koud bier kan gekeken worden naar enthousiaste afrikaanse trommelaars en dansers met 25 brandende kaarsen op het hoofd. Na dit eerste optreden zal speciaal voor de jubilaris een vreugdevuur worden onstoken op het strand. Het geheel zal worden opgeluisterd door een muzikaal ensemble uit Burkina Faso. Jullie zijn allemaal van harte welkom om gedurende het gehele programma op mijn rekening te drinken. Men wordt tenslotte maar één keer 25...

Als het jullie wegens omstandigheden niet lukt om langs te komen, laat dan een berichtje achter! Waarschijnlijk ben ik vrijdagmorgen niet of slecht telefonisch bereikbaar, het netwerk in Kokrobite is waardeloos.

wanneer ik alle kaarsjes in een keer uitblaas mag ik een wens doen...


In Ghana all things are possible!

Een man doet de was naast het riool, vlakbij mijn huis. Als hij klaar is kan hij mooi een douche nemen in het daarvoor bestemde stenen bouwsel achter hem. Dit soort riolen lopen als aders door het gehele kamp, de stank die eruit opstijgt is soms niet te harden. De kippen hebben daar niet zo'n moeite mee; die scharrelen wat af tussen de drijvende drollen. Een keer raden wat er 's avonds voor de rijkere Liberianen op het menu staat... Kip, het meest veelzijdige stukje vlees!
Ik ontmoette Fergal de Ier op de dag dat ik aankwam. De eerste maand woonden we vlakbij elkaar in Tesano, daarna kwamen we terecht in hetzelfde weeshuis en ten slotte verhuisden we samen naar het kamp. Hier is hij te zien in zijn natuurlijke leefomgeving: een doodsaaie, bruine Ierse pub in Accra. Bier drinken kunnen ze als de besten, die Ieren. Helaas vertrekt hij vandaag, zich verheugend op regen dat met bakken uit de hemel stort.


De Verenigde Naties doen veel goed werk op het kamp, maar pakken niet alles even handig aan. Dit is het repatrieringskantoor, het paradepaardje van de VN op in Budumburam, bij de ingang van het kamp. De VN is van mening dat Liberia inmiddels veilig is en wil zoveel mogelijk mensen overhalen om terug te keren. Het meeste VN personeel en geld is inmiddels al overgeplaatst naar Liberia, over vijf maanden zal de VN definitief uit het kamp vertrekken.
Maar dat gaat niet zomaar: voordat ze weg kunnen moet het kamp een 'settlement' worden, waarvoor aan bepaalde eisen moet worden voldaan. Een van die eisen is een goede watervoorziening. Het is natuurlijk een goede zaak dat ze niet zomaar weg gaan, maar is het nou wel slim om die watertanks direct naast het repatrieringskantoor te bouwen? De bewoners snappen er niks meer van... Wat willen die blanken nou?!

Na het uitgaan in Osu (Accra's uitgaanswijk) moet onze taxi altijd even stoppen bij de wegversperring van onze vriend Collins. Wanneer hij ons ziet is wordt onze taxichauffeur namelijk gesommeerd om te stoppen zodat hij even een praatje kan maken. Ondertussen mag iedereen doorrijden van Collins. Ach ja... Je kan niet de hele avond boeven vangen... Bovendien is het elke keer weer best leuk om even zijn AK-47 vast te houden!

Niet zo klagen, probeer nou gewoon Jezus!
Op de achterkant van de meeste tro tro's staat een dergelijke spreuk. Die moeten er voor zorgen dat de tro en haar passagiers een lang leven beschoren is. Dat is wel nodig ook, want in zulke busjes passen zo'n twintig mensen. Dan kan wat hulp van boven nooit kwaad...
Andere favourieten: "I'm covered in the blood of Jesus" en "With god all things are possible"




© 2006 Akwantuo | Blogger Templates by GeckoandFly.
No part of the content or the blog may be reproduced without prior written permission.